Writen by
Iptamenos Ollandos
5:47 μ.μ.
-
14
Comments
Για σχολιασμό των άρθρων μπορείτε απλά να επιλέγετε τον σύνδεσμο σχόλιο στην ανάρτηση που σας ενδιαφέρει και ν'αφήνετε το σχόλιο σας (δεν θα γίνονται δεκτά άσχετα σχόλια, διαφημίσεις, υβριστικά) Όλα τ' άλλα σχόλια δεκτά! Αρνητικά ή θετικά σημαίνουν ότι κάτι από τα γραφόμενα σας άγγιξε...Για ιδέες, προτάσεις, αναρτήσεις ή ότι άλλο σας κατέβει στο κεφάλι που μπορεί να φανεί χρήσιμο στην ύπαρξη αυτού του ιστολογίου αφήστε σχόλιο εδώ ή επικοινωνήστε μαζί μου στο παρακάτω email:ollandosiptamenos@yahoo.com
Μπραβο! Μου ελειπε αυτο το Μπλοκ. Θα ειμαι κοντασου με σκεψη.
ΑπάντησηΔιαγραφήόλο το site γενικά είναι πραγματική ψυχαγωγια με την αρχαια έννοια του όρου.. θα ήθελα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου στην προσπάθειά μου (στα 20 χρόνια) να φιλοσοφήσω κι εγώ τη ζωη..
ΑπάντησηΔιαγραφή"Η αναμονή κρύβει μέσα της μια γλυκιά αίσθηση οδύνης. Χωρίς αυτήν όμως, δεν υπάρχει η βασανιστική ελπίδα του αύριο. Βασανιστική γιατί παίζει με το μυαλό σου και φουσκώνει το αύριο τόσο, που κάθε μέρα κρύβει μια απογοήτευση του χτες. Μυστήριο πράγμα το μυαλό του ανθρώπου. όταν δεν έχεις κάτι που λαχταράς, η φαντασία σου φτιάχνει παραδείσους προσιτούς και φιλόξενους, μα όταν με το καλό το αποκτήσεις το μυαλό σιωπά. δε λέει ούτε λέξη μη σου φανερώσει ότι αυτό που έχεις τώρα είναι αυτό που επιθυμούσες. Βγαζει την εγωιστική μανία του: "Κι εγώ τί θα φαντάζομαι; τί θα θέλω πια;" Και αντί για τον κήπο βλέπεις λασπόνερα και αποφασίζεις να μην περάσεις από εκεί.Θα λερωθεις. Μα όταν αφήσεις πίσω σου το καμουφλαρισμένο μονοπάτι, το μυαλό έχει πια το ελεύθερο να το θελήσει πάλι και σου δείχνει αγέρωχα τι έχασες, τι υποτίμησες.."
και ένα μικρό απόσπασμα (στην αρχή αναφέρεται στους άνδρες):
"Δεν ξέρω άλλωστε πως κάνουν; Ψεύδονται πως σε νοιάζονται και περιμένουν το δόλωμα να τσιμπήσει και σαν αργεί μην τους είδατε, πάνε σ'άλλες πορτοκαλιές. Κάθε πρωί στην πασαρέλα κρέατος, χαιρετούν το πιο φρέσκο,τί κι αν χτες αγνοούσαν την ύπαρξή του; και η γυναίκα, η δούλα, η κυρά, η φεμινίστρια πρέπει να νιώθει τιμημένη για την επιλογή της. Κέρδισε στο διαγωνισμό χάρη στα προσόντα της. Πάλεψε με το εγώ της και απαλλωτροιώθηκε για να βγει με ανοιχτό μπούστο, μίνι φούστα και 8 κιλά μάσκαρα. ΑΛΛΆ! Όλα κι όλα. Σήμερα είναι το πρώτο κρέας στην αγορά. Κέρδισε το ενδιαφέρον. Κι όταν το βράδυ γυρίσει σπίτι της, θα ξενυχτίσει για να βγάλει το κοστούμι της γκόμενας και τη φτιαγμένη από ψέμματα μάσκα της θηλυκότητας και θα μείνει σκέτη, χωρίς θηλυκά επίθετα. Γυναίκα πάντα. Θα γυρίσει να κοιταχτεί στον καθρεύτη, τα κουρασμένα μάτια της έχουν γεμίσει ρυτίδες από το πολύ βάψιμο και τώρα που είναι άβαφη, μοιάζει να έχει χάσει κάθε χρώμα, σαν να της λείπει το φυσικό. Θα περάσει το χέρι της από τα μάγουλά της και θα σκεφτεί με πικρία ότι στο κάτω κάτω καλά κάνει και βάφεται, ούτε και αυτή θα την προτιμούσε έτσι. Συνειδητοποιεί ότι δε νοιώθει γυναίκα στην ψυχή πια χωρίς το κοστούμι της. Σαν άβαφτος κλόουν. Πώς θα βγει στη σκήνη της ζωής; δε θα την προσέξει κανείς. Τέλος έχοντας χάσει τη μισή της μέρα στο πριν και το μετά της ύπαρξής της ως γυναίκα θα πάρει την απαλλωτριωμένη της ψυχή να την κοιμήσει, μήπως και σταματήσει να πονά που νιώθει άδεια, και μαζί πάνω στο μαλακό στρώμα θα ονειρευτούν την αυριανή μέρα, έναν πιο δίκαιο κόσμο. Η μεγαλύτερη κατάντια θα υπάρξει όταν απαλλωτριωθούν και τα όνειρα."
Ανώνυμε, μου αρέσουν οι άνθρωποι που σκέφτονται και μάλιστα δημιουργικά όπως εσύ. Αν αναλογιστώ και το νεαρό της ηλικίας σου μόνο ο θαυμασμός μπορεί να περιγράψει το αίσθημα που δημιουργήθηκε από την ανάγνωση της "προσπάθειας" σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την πρώτη παράγραφο έχω να πω ότι η ελπίδα μας σκλαβώνει με πολλούς τρόπους. Για τη δεύτερη, ότι ασχολούμαστε με τον εαυτό μας εξωτερικά, χάνοντας την ύπαρξη μας...
Μπράβο και σ'ευχαριστώ και για τα καλά σου λόγια! Η έννοια της ψυχαγωγίας δυστυχώς έχει εκφυλιστεί στην εποχή μας και αυτό οφείλεται στην ανύπαρκτη παιδεία μας...
Ναι την γνωρίζω το "The song of life" και τα 32 ποιήματα μου αρέσουν, υπάρχει όμως ένα που λατρεύω, δείχνει να είναι προσωπικό, (είναι το "My brother died;" το έγραψε για τον αδερφό του Nιtya) αλλά καταλύγει να είναι ΕΝΑ με το όλο.Ο Krishnamurti έχει γράψει 5+1 Ας πούμε συλογές 1)το The SEARCH που χωρίζεται σε πέντε μέρη 2)THE IMMRTAL FRIEND 17 ποιήματα 3)THE SONG OF LIFE 32 ποιήματα 4) PARABLES 10 μέρη 5)PROSE POEMS 30 ποιήματα και τέλος 6)το PATH. μέχρι σήμερα δεν γνωρίζω να έχει γράψει άλλα ποιήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδελφέ σ' ευχαριστώ! Θα ψάξω να δω τι μπορώ να βρω. Που να ήξερα όταν ρωτούσα ότι έπεσα στην πηγή... ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδερφε ευχαριστω προσωπικα για τους θησαυρους που προσφερεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυφραινεις το μυαλο και την ψυχη, εστω και μονο παραθετοντας ο,τι αξιο προβολης εχει πεσει στην αντιληψη σου.
Ξερεις ειμαι 25 ετων φιλε, τωρα ξεκιναω για ολα, τωρα αρχιζω το ταξιδι δικαιολογιας της Υπαρξης μου στη γη, και με ολα αυτα τα σκατα που βλεπουμε και ακουμε καθε μερα, σκεφτομουν "ειμαι μονος ρε Θαναση, πού πας.."
Τελικα αδερφε, ΟΠΟΙΟΣ ΨΑΧΝΕΙ ΒΡΙΣΚΕΙ. ετσι κι εγω, απο συνδεσμο σε συνδεσμο, μετα απο σειρα αναζητησεων βρηκα σελιδες και μυαλα ελευθερα ελευθερων ανθρωπων σαν το δικο σου, για να τρεφομαι.
Δεν ειμαι μονος, και η Ελπιδα υπαρχει εκει εξω με Ε κεφαλαιο.
Ευχες φιλε και παντα ετσι.
Θανασης - Θεσσαλονικη
θανάση σ' ευχαριστώ ειλικρινά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχόλια σαν και το δικό σου μου δίνουν δύναμη να συνεχίζω. Όχι γιατί ικανοποιούν κάποια φιλοδοξία μου αλλά γιατί κάποιος τουλάχιστον δείχνει ότι τον ενδιαφέρουν θέματα που ενδιαφέρουν και εμένα. Έτσι αισθάνομαι και εγώ λιγότερο μόνος
:)
Μόνο για την Ελπίδα θα διαφωνήσω, όχι γιατί δεν υπάρχει αλλά γιατί δεν υπάρχει εκεί έξω. Βρίσκεται καλά κλεισμένη μέσα μας...
Να είσαι καλά ότι και αν κάνεις.
κουραστηκα να ψαχνω και εμαθα να βρισκω.το μπλοκ σου εδωσε ασυλο στην ψυχη μου.ειναι μια οαση μπροστα στην τρομακτικη κενοτητα της εποχης μας.ειναι οτι καλυτερο εχω συναντησει. εφη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ Έφη για τα καλά σου λόγια. Πραγματικά έτσι φαίνεται να είναι: όταν σταματάς το ψάξιμο τότε βρίσκεις. Χαίρομαι όταν κάποιοι βρίσκουν χρήσιμα αυτά που έρχονται στο δρόμο μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αρκεί να περιμένει κανείς τις ευτυχείς συγκυρίες, όταν ο κόσμος θέλει να κοιτάζει και να τον κοιτάζουν την ίδια στιγμή, ενώ ταυτόχρονα ο κύριος Παλομάρ θα τύχει να περνά κάπου εκεί ανάμεσα. Με άλλα λόγια, ο κύριος Παλομάρ δεν πρέπει καν να περιμένει, γιατί αυτά τα πράγματα συμβαίνουν μονάχα όταν δεν τα περιμένει κανείς." - Ι. Καλβίνο
Καλώς σε βρήκα, δηλαδή αφού με βρήκες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρχίζω την εξερεύνηση του blog με την μουσική σου που μου αρέσει.
Θα τα λέμε.
Kαλώς ήρθες Thalassenia και θα χαρώ να ακούσω σχόλια σου σε όποια ανάρτηση βρεις ενδιαφέρουσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ. Συγνώμη για την καθυστέρηση να απαντήσω, αλλά είχα κλείσει το "μαγαζί" για διακοπές...
καλησπέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήάριστη νυχτερινή συντροφιά η μουσική σου.
Νάσαι καλά
Καλή αλλά παλιά η επιλογή. Πρέπει να θυμηθώ να την ανανεώσω... :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά.
Σ' ευχαριστώ για τον σύνδεσμο και να είσαι καλά αδελφέ.
ΑπάντησηΔιαγραφή