Writen by
Iptamenos Ollandos
7:44 μ.μ.
-
4
Comments
Για ένα μεγάλο διάστημα στη ζωή μου είχα επιλέξει συνειδητά να μην διαβάζω ειδήσεις. Τον τελευταίο μήνα όμως με την δημιουργία αυτού του ιστολογίου, θέλοντας και μη, αναγκάστηκα να διαβάσω. Ένα περίεργο πράμα όμως μου συμβαίνει. Όταν διαβάζω πλέον ειδήσεις καμμία δεν μου κάνει εντύπωση. Πέρα από τις ανιαρές επαναλήψεις, τα βαρετά αθλητικά, τα συνηθισμένα πολιτικά ψεύδη και μεγαλοστομίες, το μόνο που βλέπεις είναι αρνητικές ειδήσεις. Ακρίβεια, φόβοι, βία, κέρδος, μίσος. Πως να μου κάνει καρδιά να διαβάσω. Άν συνεχίσω την ανάγνωση θα γίνω σαν αυτούς που διαβάζω. Θα αρχίσω να βρίζω και να καταριέμαι. Αυτό παθαίνουμε οι περισσότεροι αν όχι όλοι από μας και πάμε στη δουλειά μουρτζούφληδες και έτοιμοι ν' αρπαχτούμε για ψύλλου πήδημα. Είμαστε τελικά ότι διαβάζουμε. Γι' αυτό το λόγο έχω προτιμήσει να μην τις φιλοξενώ εκτός και αν είναι κάτι πολύ σημαντικό κατά την άποψη μου.
Έτσι σήμερα και ενώ "ξεφύλλιζα" στον ελληνικό τύπο έπεσα πάνω σε μια "διαφορετική" είδηση. Την είδηση την βρήκα εδώ και την αναδημοσιεύω:
Ένας 85-χρονος άντρας, από την Ουγγαρία, δώρισε όλη του την περιουσία σε ένα νοσοκομείο παιδιών και τώρα ζει στους δρόμους!
Ο κύριος Joe Csarmaz πουλώντας όλα του τα υπάρχοντα μάζεψε περίπου 125.000 ευρώ και τα δώρισε όλα στο Tuzolto Utca Childrens' Clinic, στην πόλη Budapest, όπου εργάζονταν πριν βγει στην σύνταξη!
«Έχω πολύ δυνατά αισθήματα για αυτά τα παιδιά που δεν έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν μια πλήρη ζωή αφού είναι άρρωστα. Εγώ έχω ζήσει 85 χρόνια και τώρα τους δίνω την ευκαιρία να χαρούν και αυτά. Δεν με νοιάζει να ζω στην φτώχεια αρκεί να ξέρω ότι τους προσέφερα κάτι για μια καλύτερη ζωή,» είπε ο 85-χρονος άντρας.
Κατάλαβα κάτι σήμερα. Δεν ξέρω για εσάς αλλά εμένα τελικά μου αρέσει να διαβάζω για ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ και όχι για ανδρείκελα που μόνο κακό κάνουν στην λέξη άνθρωπος...
Δυστυχώς όμως οι αληθινοί άνθρωποι είναι λίγοι και δεν χαίρουν προβολής (και εκτίμησης πλέον). Ενώ οι άλλοι ...φευ. Γι' αυτό και πρέπει να σταχυολογήσεις ειδήσεις 15 εφημερίδων για να βρεις έναν. Μήπως σας θυμίζει το Διογένη με το φανάρι του , ή τον Άσιμο που έψαχνε κροκανθρώπους;
Έτσι σήμερα και ενώ "ξεφύλλιζα" στον ελληνικό τύπο έπεσα πάνω σε μια "διαφορετική" είδηση. Την είδηση την βρήκα εδώ και την αναδημοσιεύω:
Ένας 85-χρονος άντρας, από την Ουγγαρία, δώρισε όλη του την περιουσία σε ένα νοσοκομείο παιδιών και τώρα ζει στους δρόμους!
Ο κύριος Joe Csarmaz ζει πλέον σε ένα χαρτόκουτο στην πόλη αφού πούλησε το σπίτι του και όλα τα υπάρχοντα του για να δωρίσει σε τοπικό νοσοκομείο έναν αξονικό τομογράφο και ένα μηχάνημα ακτινογραφιών!
Ο κύριος Joe Csarmaz πουλώντας όλα του τα υπάρχοντα μάζεψε περίπου 125.000 ευρώ και τα δώρισε όλα στο Tuzolto Utca Childrens' Clinic, στην πόλη Budapest, όπου εργάζονταν πριν βγει στην σύνταξη!«Έχω πολύ δυνατά αισθήματα για αυτά τα παιδιά που δεν έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν μια πλήρη ζωή αφού είναι άρρωστα. Εγώ έχω ζήσει 85 χρόνια και τώρα τους δίνω την ευκαιρία να χαρούν και αυτά. Δεν με νοιάζει να ζω στην φτώχεια αρκεί να ξέρω ότι τους προσέφερα κάτι για μια καλύτερη ζωή,» είπε ο 85-χρονος άντρας.
Κατάλαβα κάτι σήμερα. Δεν ξέρω για εσάς αλλά εμένα τελικά μου αρέσει να διαβάζω για ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ και όχι για ανδρείκελα που μόνο κακό κάνουν στην λέξη άνθρωπος...
Δυστυχώς όμως οι αληθινοί άνθρωποι είναι λίγοι και δεν χαίρουν προβολής (και εκτίμησης πλέον). Ενώ οι άλλοι ...φευ. Γι' αυτό και πρέπει να σταχυολογήσεις ειδήσεις 15 εφημερίδων για να βρεις έναν. Μήπως σας θυμίζει το Διογένη με το φανάρι του , ή τον Άσιμο που έψαχνε κροκανθρώπους;
Πράγματι συγκινητικό,αυτό το περιστατικό μου δείχνει δύναμη ψυχής..Να ναι καλά ο άνθρωπος και μπράβο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρχικά συγχαρητήρια για το πολύ καλό ιστολόγιο. Μου αρέσουν κι εμένα ο Άντλερ, ο Σωκράτης και ο Κομφούκιος (αν και γι' αυτόν έχω διαβάσει ελάχιστα), οπότε θα συνεχίσω να σε επισκέπτομαι, ενώ σε πέρασα και στα λινκς μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι' αυτόν τον άνθρωπο πιστεύω οτι η λέξη «άγιος» είναι λίγη. Μακάρι κάποιοι άγιοι της ορθοδοξίας, όπως ο Μέγας Κωνσταντίνος να τον έφταναν έστω και στο μικρό δακτυλάκι...
Αυτό για να συνειδητοποιούμαι πόσο μικρόψυχοι είμαστε ώρες ώρες... Λίγοι σκέφτονται να κάνουν κάτι τέτοιο και ακόμα πιο λίγοι το πραγματοποιούν...
ΑπάντησηΔιαγραφήυπήρχε και στην τερατούπολη μας μια τέτοια περίπτωση
ΑπάντησηΔιαγραφήwww.parembasis.gr/2006/06_06_02.htm
κι υπάρχουν κι άλλες κρυμμένες,που αποφευγουν την δημοσιότητα.