ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

Είμαι μειονότητα

γράφει ο Simple Man με το μοναδικό του τρόπο!

Είμαι μειονότητα

Μπορεί να έχω ταυτότητα, ΑΦΜ, εθνικότητα καταγεγραμμένη (δεν ξέρω από ποιον), αλλά νιώθω μειονότητα μέσα στα γεωγραφικά αλλά και στα κοινωνικά όρια της χώρας. Δεν είμαι σε ομάδα, αλλά ούτε ανήκω σε πολιτικό χώρο. Δεν έχω κοινά ενδιαφέρονται με κανέναν και το μόνο που με δένει με τους υπόλοιπους είναι η γλώσσα. Θρησκεία δεν έχω επιλέξει αλλά τις σέβομαι όλες. Ο τόπος που θεωρώ πατρίδα απαρτίζεται από τις μνήμες μου και από πλάσματα (ζωντανά και νεκρά) που θα τα υπερασπιστώ με απόλυτο πάθος μέχρι το τέλος.Γνωρίζω ότι για την χώρα μου είμαι πολύτιμο ον μόνο κατά τις προεκλογικές περιόδους και έχω πλήρη συναίσθηση ότι για το υπόλοιπο χρονικό διάστημα είμαι μία μετακινούμενη καμπύλη στις δημοσκοπήσεις τους. Ποτέ άλλωστε δε με ρώτησαν ποιον θεωρώ κατάλληλο και ποιον αυστηρά ακατάλληλο για σκεπτόμενους ενηλίκους. Πολλοί με δελέασαν από τα εφηβικά μου χρόνια να ακολουθήσω την πολιτική τους γραμμή, μα όταν άρχισα να κάνω ερωτήσεις μου είπαν ότι η έξοδος είναι πρώτη πόρτα αριστερά όπως θα βγαίνω. Δε με έχουν ρωτήσει ποτέ πώς νιώθω για τις οικιστικές και περιβαλλοντικές παρεμβάσεις τους, παρά μόνο υπομένω τα έκτρωματά τους σαν Ινδός αποικοκρατούμενος από την Μεγάλη Βρετανία.Δεν υπήρξε ποτέ μία Κούρτοβικ για να υπερασπιστεί τις πολιτικές μου θέσεις όταν διώκομαι καθημερινά από την δήθεν δημοκρατία που κυβερνά τον τόπο που έτυχε να γεννηθώ και να μεγαλώσω, αλλά και ούτε ένας Βαλιανάτος να μου πάρει συνέντευξη υπερασπιζόμενος το δικαίωμα να μιλώ. Η δίωξη μου δεν θα είναι ούτε ρατσιστική, ούτε πολιτική όταν θα αποφασίσω να μην ξαναπληρώσω φόρους σε ένα Κράτος που δεν μου έχει εξοφλήσει τους λογαριασμούς των ονείρων μου και της ίδιας της ελευθερίας μου. Επειδή δεν ανήκω επίσημα σε ένα είδος προς εξαφάνιση, καμία Greenpeace δεν θα αναρτήσει πανό όταν θα με σέρνουν από νοσοκομείο σε νοσοκομείο ψάχνοντας μία εντατική όταν θα την χρειασθώ. Και όταν πεθάνω δεν θα έχω το δικαίωμα να ζήτησω να θαφτώ κάτω από την βελανιδιά που παλιά σκαρφάλωνα επάνω της, αλλά θα με παραχώσουν σε ένα νεκροταφείο και οι δικοί μου θα πληρώνουν ενοίκιο.Δεν θα καταγραφτώ ποτέ ως μειονότητα γιατί κανένα σύστημα, εθνικό και διεθνές, δεν ταιριάζει στην περίπτωση μου. Είμαι σαν την μερίδα πατάτες που βρίσκεις σε κάθε κατάλογου εστιατορίου. Χωρίς gourmet γεύση, χωρίς ιδιαίτερο χρώμα και πάντα σε χαμηλή τιμή. Τόσο αναλώσιμο είδος και τόσο σίγουρα υπαρκτό, που κανείς δεν μου δίνει και ούτε πρόκειται να μου δώσει σημασία στα καλοστρωμένα τους γεύματα μιλώντας, ανάμεσα σε άλλα, για μειόνοτητες.
Αναρτήθηκε από Simple Man στις 3:10 μμ
« PREV
NEXT »

16 σχόλια

  1. Όποιος αισθάνεται (και θεωρεί τον εαυτό του )έτσι, έχει (ήδη) μπει στην κρεατομηχανή και (ίσως) βγαίνει από τις μπροστινές τρύπες σαν κόkκινο ζουμερό κρεάτινο σκουλήκι!
    Η ουσία του θέματος είναι να εκμεταλευτεί κανείς την "αδέξια "κίνηση του κρεοπώλη" και να πεταχτεί έξω από την κρεατομηχανή! Πώς; Με την ισχυροποίηση της προσωπικότητας, την Παιδεία, το προσωπικό παράδειγμα και την εφαρμογή κανόνων, που (συνήθως)απαιτούμε από τους άλλους, μα εμείς δεν εφαρμόζουμε ή εφαρμόζουμε κατά το δοκούν....
    Στο κάτω-κάτω δεν χρειάζεται κάποιος να γίνει Προσωπικότητα (persona) μέσω της δημοφιλίας. Αρκεί ή η οικογενειακή ή η επαγγελματική ή η προσωπική καταξίωση! Ή όλα μαζί ή κάποια από αυτά ή και κάποιο που μου διαφεύγει...
    Και ποιό ειναι το κριτήριο; Για εμένα: "Να μπορείς το βράδυ να κοιμάσαι "σαν πουλάκι" και να μην έρχονται οι Ερινύες να σε βασανίσουν...."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό προσπαθούμε να αποφύγουμε φίλε Βασίλη, την σύνθλιψη, την ομογενοποίηση τον συνεχόμενο περιορισμό της ελευθερίας μας. Και η παιδεία είναι ο μοναδικός τρόπος για να το επιτύχουμε, όπως εύστοχα παρατηρείς. Αλλά βλέπεις να γίνεται κάτι στην παιδεία; Με τα τόσα φροντιστήρια; Τώρα αρχίσαν και οι ελλείψεις σε δασκάλους...
    Μόνοι μας ότι κάνουμε φίλε μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μας τσάκισε πρωί-πρωί...
    Όπως τα λέει είναι...και πολύ φοβάμαι ότι δεν πρόκειται ν' αλλάξει κάτι, για το μόνο λόγο του ότι "το σύστημα" έχει άπειρους μηχανισμούς αυτοπροστασίας.
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα ήθελα -με την άδεια του σπιτονοικοκύρη- να συμπληρώσω για την ΠΑΙΔΕΙΑ.
    ΔΕΝ εννοώ την μόρφωση , που κάποια σχολικά ή πανεπιστημιακά εγχειρίδια (μπορεί)να δώσουν.
    Η παιδεία, που λέω εγώ ,είναι η συνεχής εκπαίδευση της προσωπικότητάς μας μέσα από την εφαρμογή των κανόνων της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (=έλευση των ορίων), της μελέτης και εφαρμογής προτύπων που θα σε κάνουν ΑΝΘΡΩΠΟ , πέρα από δογματισμούς, πολιτικούς και θρησκευτικούς.
    Κι ένας καλός τρόπος ν' αρχίσει κανείς είναι να μελετήσει τις βιογραφίες (πρώτα) των προγόνων* μας , που διέπρεψαν με τον βίο τους.
    * αρχαίων έως και συγχρόνων
    Ίσως γι αυτό η συγχρονη εκπαίδευση ΔΕΝ διδάσκει προσωπικότητες (ηγέτες, ινδάλματα), αλλά περιορίζεται στα γεγονότα κι αυτά διαστρεβλομένα ("συνωστισμός στο λιμάνι της Σμύρνης").

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. bilsot:
    Μακάρι η παιδεία να μας έκανε προηγμένα όντα. Όμως η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ που είναι για όλους το προσωπικό στοίχημα, δεν έρχεται γιατί η ίδια η εννοιά της είναι αυτή.
    Μέλλοντας του ρήματος είμι, δηλαδή αυτή που θα έρθει. Βρίσκεται πάντα σε χρόνο μέλλοντα γιατί πολύ απλά ο στόχος είναι να παλεύουμε να την αποκτήσουμε και αυτή πάντα να ξεμακραίνει.Σοφοί οι αρχαίοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Συγχαρητήρια, λοιπόν, που είσαι μειονότητα....μια μειονότητα φωτεινή.
    Πάνω σε κάτι τέτοιες "μειονότητες" εξαρτάται η σωτηρία του κόσμου...γιατί είναι φάρος ελπίδας και για την πλειοψηφία..

    Να έχεις μια υπέροχη Κυριακή, φωτεινέ μου φίλε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καταρχήν συγνώμη για την καθυστέρηση αλλά έχει πέσει πολύ δουλειά λόγω των επικείμενων - σχεδών μηνιαίων - διακοπών στην Ελλάδα, που δεν βρίσκω χρόνο για τίποτα...


    @ Κέρατο

    Τα λέει απλά (όπως το όνομα του) και με το όνομα τους...


    @ bilsot

    Η άδεια είναι πάντοτε δεδομένη φίλε Βασίλη!
    Και εγώ αυτή την Παιδεία εννοώ αφού γράφω εξάλλου "μόνοι μας ότι κάνουμε".
    Οι βιογραφίες που προτείνεις είναι μια πάρα πολύ καλή ιδέα και ο Στέφαν Τσβάϊχ ένας πολύ καλός βιογράφος...


    @ Ανώνυμε (& bilsot)

    Θέλω να ελπίζω ότι και το παρόν άρθρο του simple man αλλά και γενικώς αυτός ο ιστότοπος, έχει ως αφετηρία προβληματισμού την ελευθερία και την αλήθεια. Επομένως σωστά και οι δύο εγείρετε το θέμα της ελευθερίας...

    Όσο για την ετυμολογία της λέξης δεν γνώριζα ανώνυμε την εξήγηση που δίνεις αν και ακούγεται ενδιαφέρουσα!
    Νόμιζα ότι είναι η Έλευση του Αιθέρα (πνευματικός φωτισμός)...
    Πάντως μια αναζήτηση στο διαδύκτιο θα σε πείσει ότι κανένας δεν ξέρει (!)


    @ Χριστίνα

    Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, όμως το άρθρο είναι του simple man. Όσοι πιστοί όμως προσέλθετε! Είμαστε όλοι μια μειονότητα, αφού είμαστε μοναδικοί! Πρέπει ν' αντισταθούμε στην ομαδοποίηση για τους όποιους λόγους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μέσα από ένα άρθρο πόσα βγήκαν για συζήτηση !!! Ένα από αυτά και επικρατέστερο η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Να πεδίο για αρθρογράφιση!
    Να ανοίξω λέγοντας πως Ελευθερία νοείται (και) η μη διατάραξη της Ελευθερίας του άλλου. Γιατί αλλιώς υπάρχει Ασυδοσία.
    Παραδείγματα ανθρώπινα , καθημερινά :
    ΔΕΝ παρκάρω στο πεζοδρόμιο , γιατί στερώ την Ελευθερία να βαδίσει ο πεζός.
    ΔΕΝ πετάω τα σκουπίδια μου στη φύση (γενικώς), γιατί στερώ την Ελευθερία του άλλου να την απολαύσει.
    ΔΕΝ θορυβώ στις ώρες κοινής ησυχίας, γιατί στερώ την ελευθερία του άλλου να ξεκουραστεί.
    ΔΕΝ, ΔΕΝ, ΔΕΝ....
    Μικρά και ασήμαντα ;;;
    Ε, λοιπόν ναι!
    "Εξ όνυχος τον λέοντα" !!!!
    Και βέβαια θεωρώ είναι "θέμα Παιδείας" να διακρίνει το άτομο (πολίτη ) τις Υποχρεώσεις και τα Δικαιώματα, αυτά που πηγάζουν από την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μια συμπλήρωση της τελευταίας στιγμής.
    Η πλήρης μορφή και τελειότας της Ελευθερίας είναι η ΑΝΑΡΧΙΑ.
    Και (φυσικά) όχι με το παραποιημένο νόημά της, αλλά με το ετυμολογικό = Α-ν- αρχή (α) .
    Τι να την κάνεις την ΑΡΧΗ = εξ-ουσία , όταν με την συμπαντική Ελευθερία δεν χρειάζονται "τοποτηρητές" και αστυ-νόμοι....
    (καλό κι αυτό (η Αναρχία) για θέμα τοποθετήσεων....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ bilsot

    Φίλε Βασίλη,

    έτσι φανταζόμουν το "blogging" (μιά συζήτηση) όταν πρωτοάρχισα. Βέβαια τώρα λίγο σοφότερος καταλαβαίνω ότι είναι πολύ δύσκολο για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς είναι ότι η τεχνολογία όσο κιαν προχωρήσει δεν θα μπορέσει ποτέ να αντικαταστήσει 100% την προσωπική "επαφή". (Να άλλο πεδίο για αρθρογράφηση...)

    Όσο αναφορά για την ελευθερία ας είναι αυτή η επόμενη δύσκολη αποστολή μου. (Μόνο που δεν αισθάνομαι τόσο έτοιμος, ευτυχώς όμως που έχω εσάς για να με διορθώνετε...)

    Όσο αφορά την αναρχία σε πιάνω "αδιάβαστο" (αύριο με τον κηδεμόνα σου) γιατί απλούστατα έχω αρθρογραφήσει επί του θέματος... μπορείς να διαβάσεις εδώ: http://sobaresapopseis.blogspot.com/2008/11/blog-post_09.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ιπτάμενε Ολλανδέ σ'ευχαριστώ για την διάθεση του πολύτιμου χώρου σου.Ευχαριστώ και τους προλαλήσαντες για τα σχόλια τους που δείχνουν τον στόχο του blogging: Τον διάλογο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αισθάνομαι άβολα, προκειμένου να μπω στην κουβέντα νεοτέρων μου.
    Θέλω όμως να πω ότι το κείμενο του "απλού ανθρώπου" είναι πολύ ποιητικό. Με τη βαθύτερη και ουσιαστικότερη έννοια της ποίησης. Που σημαίνει ένα κείμενο γόνιμο. Όπως άλλωστε δείχνει και ο διάλογος, που ακολούθησε.
    Και σχετικά με την εέυθερία: Μου άρεσε η θέση ότι η ελευθερία είναι αυτό, που θα έλθει.
    Που σηματοδοτεί τον αδιάκοπο αγώνα.
    Και διακινδυνεύω μια ακόμη ετυμολόγησή της:
    Μρ βάση την "εικόνα" της λέξης, φαίνεται να προέρχεται απ' το ελεύσομαι+έρις. Και το νοηματοδοτώ ως εξής: Η ελευθερία είναι ο ασταμάτητος πόλεμος να απεμπλακώ απ' τις οποιεσδήποτε συμβάσεις, που με δένουν και με αποτελματώνουν...
    Στγγνώμη για την πολυλογία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φίλε παπα-Ηλία,

    δεν γνωρίζω τίποτα άλλο που θα άξιζε να ζήσω και να παλέψω γιαυτό εκτός από την ελευθερία και την αλήθεια. Και από τα λίγα που γνωρίζω αυτά τα δύο έχουν πολύ μεγάλη σχέση μεταξύ τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΤΙ ΣΥΓΝΩΜΗ; πες μας κι άλλα παπα Ηλία το καλούν οι μέρες που βιώνουμε. Ιπτάμενε κάποια μέρα θα σου δείξω την ελευθερία και πως την εφαρμόζουν ειδικά οι "δημοκράτες"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ο"Απλός Άνθρωπος" με "παρασύρει" στην πολυλογία και προχειρολογία.
    Η ελευθερία, εκτός από το ελεύσομαι+έρις, θα μπορούσε επίσης να ετυμολογηθεί και από το ελεύσομαι+έρως.
    Έρις και έρως -φιλότητα και νείκος τα λέει ο Εμπεδοκλής-είναι τα κυριαρχα στοιχεία, που συνθέτουν και ποσυνθέτουν τον κόσμο. Ο έρως τα ενώνει η έρις τα απομακρύνει. Ωστόσο όχι μόνο η σύνθεση,αλλά και η αποσύνθεση είναι μέσα στο παιχνίδι της εξέλιξης και της ανέλιξης. Γκρέμισμα και δημιουργία. Χωρίς συμβιβασμούς και σταματημούς και δεσμεύσεις.
    Πράγμα, που-κατά τον Ηράκλειτο- κάνει ο Χρόνος. Που είναι "παις πεσσεύων". Παιδί, δηλαδή, που παίζει ζάρια...

    Αήθεια και ελευθερία, φίλε Ιπτάμενε, είναι έννοιες ομότροπες. Και οι δυο μας καλούν καιμας προκαλούν στον ασταμάτητο αγώνα. Αφού πάντα μας προσφέρουν ένα κάποιο αντίδωρο για την προσπάθειά μας και αποδεικτικό των θελγήτρων τους, αλλά ποτέ δεν μας προσφέρονται ολόκληρες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Φίλε παπα-Ηλία,

    συνεχίζεις να με εκπλήσσεις! Μιλάς σα τον Σωκράτη (Πλάτων - Φαίδρος) χωρίς ίχνος υπερβολής!

    Στην αρχή ορίζεις την ελευθερία σαν έλευση έριδος και την ψέγεις όπως και της αξίζει. Μιλάς για την "ελευθερία από" και πιο συγκεκριμένα την κοινωνικο-πολιτική απελευθέρωση. Μια ελευθερία δομημένη σε ανθρώπινους νόμους που αναγκαστικά οδηγεί σε έριδες μεταξύ των ανθρώπων.
    Στην συνέχεια κάνεις διόρθωση και μιλάς για την προσωπική ελευθερία και πιο συγκεκριμένα για την ανώτερη μορφή κάθε ελευθερίας την "ελευθερία προς". Και την ορίζεις τόσο όμορφα: σαν έλευση έρωτα (το θέμα του Φαίδρου). Το ύψιστο αγαθό, την αγάπη για την Δικαιοσύνη, τα αγαθά και το ωραίο!
    Και μετά κάνεις και την σύνθεση των δύο για να μας δείξεις το "παιχνίδι της ζωής"!!!

    Να συμπληρώσω εγώ εδώ μόνο ότι ο έρωτας έχει ρίζα την λέξη ρώμη (δύναμη). Δύναμη που χρειάζεται για τον αγώνα που πρέπει να γίνει, όχι για να τις φτάσουμε (γιατί στην ουσία ψάχνουμε κάτι που δεν βρίσκεται ποτέ) αλλά για να τείνουμε προς τα εκεί!

    Χαίρομαι να ακούω σχολιασμούς σου, μου δίνουν διαύγεια στην σκέψη και με βοηθάνε να κάνω το βήμα παραπέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή