Σεξουαλικός ερεθισμός

Writen by Iptamenos Ollandos 8:37 π.μ. - 0 Comments

Την σεξουαλική ικανοποίηση δεν μπορείς να την απωθήσεις. Στην εγκυκλοπαίδεια Britannica διάβασα ότι οι μοντέρνοι σεξολόγοι διαφημίζουν τον αυνανισμό. Έχει, ισχυρίζονται, ένα καταπραϋντικό αποτέλεσμα. Η ένταση αποφορτίζεται μέσω αυτού. Τίποτα δεν είναι λιγότερο αληθινό. Ερεθίζεσαι απλώς περισσότερο.

Αν το μυαλό σου βρεθεί μια φορά σε κείνο το οποίο εδώ δεν χρειάζεται περισσότερο ν' αποκαλύψω αλλά το οποίο σε κάθε περίπτωση μοιάζει κάπως με μικρής κλίμακας συνάντηση ενός περιορισμένου αριθμού ανθρώπινων οργάνων με καμιά άλλη πρόθεση από το ν' αποφύγεις, μέσω ενός παρόμοια περιορισμένου αριθμού κινήσεων για ένα χρονικό διάστημα, το κριτικό πνεύμα της κοινωνίας, έχεις παραδοθεί στους παγανιστές. Όχι μόνον ο αυνανισμός μα και κάθε ερωτική επαφή, κάθε ερωτική φαντασίωση, κάθε ερωτικός υπαινιγμός, κάθε δράση, κάθε εκκένωση δρα σαν ορεκτικό: η κυρίως όρεξη γίνεται εξαιτίας του μεγαλύτερη. Ακριβώς λόγω της μικρής κλίμακας του οπτικού σου πεδίου είναι τόσο μανιώδες. Ο περιορισμός τόσο των οργάνων όσο και των κινήσεων δεν τονίζει παρά την ατελείωτη δυνατότητα επανάληψής του. Η ματαιότητα όλων αυτών μέσα στην κίνηση του χρόνου το κάνει, εν τέλει, πιο εθιστικό.

Καίει μια φωτιά πίσω από τα μάτια σου. Το σώμα σου τρέμει. Ελπίζεις ότι κανένας δεν θα παρατηρήσει αυτή τη μεγάλη, υγρή, λαχανιασμένη γλώσσα μέσα στο κρανίο σου. Θα διακρίνεις τα προαναφερθέντα ανθρώπινα όργανα σε όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω σου. Ανήσυχος τρέχεις γύρω-γύρω. Κανένα πόμολο, κανένα ταχυδρομικό κουτί αλλιώς θα σε διεγείρουν. Κοιτάς τους ανθρώπους στο δρόμο εξαγριωμένα. Νιώθεις σαν να βγαίνει ατμός από τα ρουθούνια σου και να έχει τοποθετηθεί στο κεφάλι σου, σαν ένα υπερβολικά παράξενο τσεμπέρι, μία τεράστια ψωλή. Σίγουρα δεν παρατηρούν οι άνθρωποι κάτι περίεργο πάνω σου; Εσύ βλέπεις σίγουρα κάτι παράξενο στους ανθρώπους. Εδώ κοιτά κάποιος αδιάφορα σε μια βιτρίνα, εκεί αγοράζει κάποιος μια εφημερίδα σ' ένα περίπτερο και ένας τρίτος κουβεντιάζει παρέα μ' ένα τέταρτο. Πως είναι δυνατόν, για όνομα του Θεού, να μην σκέφτονται ακριβώς το ίδιο με σένα; Να απασχολούνται με τόσο καθημερινά, άχρωμα πράγματα; Σε σαστίζει που έστω και για ένα δευτερόλεπτο το μοναδικό που αξίζει στην ανθρώπινη ζωή και που σ' έχει τώρα από την κορυφή ως τα νύχια στον έλεγχό του, ξέρουν πως να το εξοστρακίζουν από την σκέψη τους. Έχουν μια έκφραση σαν να σκέφτονται τη δουλειά τους ή τον τραπεζικό λογαριασμό τους, το περπάτημά τους μοιάζει σαν να βρίσκονται καθ' οδόν για το γραφείο, το γυμναστήριο ή κάτι άλλο ασήμαντο. Για πολύ λίγο σου περνά από το μυαλό, πάνω στην καύλα σου, ότι σχίζουν ο ένας τα ρούχα του άλλου, οι φούστες τραβιούνται προς τα πάνω, παντελόνια πετάνε στον αέρα, και ο κόσμος είναι ένα τεράστιο όργιο. Όλοι πηδιούνται μεταξύ τους. Διαμιάς γίνεται το πλακόστρωτο μια τσουλήθρα υγρασίας, αίματος και σπέρματος. Ύστερα τρίβεις τα μάτια σου και το όραμα εξαφανίζεται. Ένα ξεθωριασμένο πρόσωπο σε σπρώχνει, πάνω στη βιασύνη του, απότομα στην άκρη. Εκεί πέρα, σ' ένα πάγκο, ένας μικρός όμιλος γυναικών δείχνει να μην δίνει σημασία σε τίποτα άλλο εκτός από το πλεκτό τους.

Ο κόσμος γύρω σου ζει σ' ένα άλλο μήκος κύματος.

Για σένα υπάρχει μόνο ένα πράγμα που μπορεί ως το πιο σημαντικό να απασχολήσει τον άνθρωπο. Και ως το δεύτερο πιο σημαντικό. Και ως το εκατοστό πιο σημαντικό. Κι όμως είναι ακριβώς αυτό το οποίο κανένας δεν μοιάζει να σκέφτεται. Πόσο παράξενο. Πόσο ψυχρό.

Ζεις έντονα, μα αισθάνεσαι και ανέλπιστα περιττός. Ξαφνικά, από κάτι που καμιά ερωτική θεωρία ή μοντέρνος σεξολόγος μπορεί να εξηγήσει, από ένα φύλλο που πέφτει ή από ένα χαλαρωμένο πλακάκι του πεζοδρομίου, σου έχει φύγει.

Μετάφραση από τα Ολλανδικά: Τρύφων Λιώτας
Λίγα λόγια για το βιβλίο και τον συγγραφέα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.