Τα αόρατα τείχη της Ευρώπης

Writen by Iptamenos Ollandos 5:02 μ.μ. - 0 Comments

Τρύφων Λιώτας

Πολύς ντόρος για το τείχος του Τραμπ στο Μεξικό και τα κεκαλυμμένα τείχη μέσω διαταγμάτων απαγόρευσης εισόδου στη χώρα του, έχει γίνει τελευταία. Καθημερινά. Και φυσικά οι «ευαίσθητοι» πολίτες της Ευρώπης δεν μπορούν να ανεχτούν τόσο πολύ αυθαιρεσία και ρατσισμό. Και είναι καλό αυτό για την Ευρώπη γιατί έτσι μπορεί να ξεχάσει ότι πριν λίγο καιρό ύψωνε αυτή τα δικά της τείχη, ενώ καταπατούσε και συνθήκες που η ίδια είχε νομοθετήσει ώστε οι «ξένοι» να μένουν στις χώρες εισόδου, χώρες ως επί το πλείστον φτωχές και χωρίς τις απαιτούμενες υποδομές και τεχνογνωσία. Και θα πει κάποιος: εντάξει, γνωστά όλα αυτά. Σταμάτησαν εκεί όμως οι εταίροι μας; Ή μήπως σηκώνουν και άλλα αόρατα τείχη;

Η κατάσταση στην Ολλανδία

Η Ολλανδία είχε ένα αρκετά καλό σύστημα ένταξης - ενσωμάτωσης των νεοεισελθόντων προσφύγων και αιτούντων άσυλο πριν μερικά χρόνια. Το ξέρω γιατί αν και δεν ήταν απαραίτητο (ως μέλος της Ε.Ε) το παρακολούθησα ως ένα σημείο με σκοπό να μάθω τη γλώσσα αλλά και διάφορα ήθη και έθιμα καθώς και κανόνες συμπεριφοράς της χώρας που ήρθα να ζήσω αλλά και για να πάρω το πτυχίο της ολλανδικής γλώσσας.

Η ενσωμάτωση των ξένων ένα από τα λίγα ζητήματα όπου όλα τα πολιτικά κόμματα συμφωνούνε απόλυτα: Όλοι οι νεοεισελθόντες πρέπει να περάσουν ένα πρόγραμμα ένταξης ώστε να μπορέσουν να ενταχθούν με τα λιγότερα δυνατά προβλήματα στην ολλανδική κοινωνία. Όμως πριν μερικά χρόνια τα πάντα άλλαξαν. Μια κυβέρνηση συνεργασίας (πάντα 3 κόμματα πλειοψηφίας κάνουν κυβέρνηση) αποφάσισε ότι δεν πρέπει να είναι η ένταξη αρμοδιότητα της κυβέρνησης και έτσι την ιδιωτικοποιήσαν. Μάλιστα ένας υπουργός που ανήκει στο κεντρώο κόμμα (αντίθετο φυσικά με τις πολλές ιδιωτικοποιήσεις) την εφάρμοσε.

Οι νέοι κανόνες ενσωμάτωσης στην ολλανδική κοινωνία

Καταρχήν ο υπεύθυνος για την ενσωμάτωση είναι ο ίδιος ο νεοεισελθών. Έχει 3 χρόνια στη διάθεση του να πάρει το πολυπόθητο πτυχίο. Πρέπει να εγγραφεί σε ένα από τα 191 ιδιωτικά σχολεία που δημιουργήθηκαν γι’ αυτό το σκοπό. Πρέπει να πληρώσει μόνος του τα έξοδα που ανέρχονται σε περίπου 10.000 ευρώ. Για την «βοήθεια» του η κυβέρνηση δημιούργησε ένα ειδικό σάιτ όπου μπορεί να βρει όλες τις πληροφορίες και επειδή οι περισσότεροι δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίναι, πόσο δε να πληρώσουν αυτό το ποσό, έχει δημιουργήσει ένα τμήμα στο φοροεισπρακτικό της μηχανισμό το οποίο μπορεί να δανείσει ως 10.000 ευρώ γι’ αυτό το σκοπό. Και εδώ αρχίζει ο γολγοθάς του ξένου που πρέπει να ενσωματωθεί.

Tα ευτράπελα των νέων κανόνων

Το σάιτ στο ίντερνετ είναι στα ολλανδικά. Ναι, κάποιος θα βρει πληροφορίες για το πώς θα μάθει ολλανδικά ακούγοντας και διαβάζοντας ολλανδικά. Επίσης, θα πρέπει να αιτηθεί το δάνειο επίσης με ολλανδικά. Είναι σαν να ζητάς πληροφορίες για να μάθεις να σκαρφαλώνεις και το γραφείο πληροφοριών βρίσκεται στην κορυφή ενός βράχου…

Όμως η παράνοια δεν σταματά εδώ. Οι ερωτήσεις των αιτήσεων είναι κατά τέτοιο τρόπο διαμορφωμένες που αν καταφέρουν και τις απαντήσουν όχι μόνο πρέπει να τους δώσουν τιμής ένεκεν το πτυχίο ολλανδικής γλώσσας αλλά και μια δουλειά στην εφορία της χώρας. Αλλά ας υποθέσουμε ότι κάποιος τους βοηθάει και ξεπερνάνε αυτά τα «μικρά» εμπόδια και παίρνουν το δάνειο των 10.000 ευρώ. Αυτό φυσικά τους δένει χειροπόδαρα αφού τους μετατρέπει σε κανονικούς σκλάβους χωρίς το δικαίωμα πολλών επιλογών και απαιτήσεων στην αγορά εργασίας. Εξάλλου αυτό είναι και ένα είδος ασφαλιστικής δικλείδας για την κυβέρνηση αφού αν δεν μπορέσουν να το αποπληρώσουν θα αναγκαστούν να φύγουν χωρίς το δικαίωμα επανεισόδου στη χώρα.

Αλλά ας πούμε ότι τα κατάφεραν και τώρα λοιπόν πρέπει να βγουν στη ζούγκλα της ελεύθερης αγοράς των ιδιωτικών σχολείων (υπενθυμίζω 191). Ένα εγγυημένο χρυσωρυχείο: Έχεις χιλιάδες πελάτες κάθε χρόνο οι οποίοι πρέπει υποχρεωτικά να φοιτήσουν, έχουν περίπου από 10.000 ευρώ για 3 χρόνια, δεν έχουν ιδέα τού τι γίνεται και φυσικά δεν γνωρίζουν τους νόμους και τη γλώσσα. Το απόλυτο κερδοφόρο επάγγελμα. Πρέπει τώρα να διαλέξουν κάποια σχολή ανάμεσα σε αυτές που για να σε δελεάσουν κάνουν προσφορές του τύπου: Δωρεάν φορητός ηλεκτρονικός υπολογιστής. Μόνο που δεν είναι δωρεάν αφού πληρώνεται με τα χρήματα που εσύ έχεις δανειστεί. Το θέατρο του παραλόγου δε σταματά εδώ αφού υπάρχει υπηρεσία (ιδιωτική εταιρεία) που ελέγχει αν οι σχολές πληρούν τις προϋποθέσεις καλής λειτουργίας. Μόνο που δεν έχει δικαίωμα να παραβρίσκεται στα μαθήματα…

Αν παρ’ όλα αυτά ο ξένος καταφέρει να φτάσει ως εδώ έχει ένα τελευταίο εμπόδιο: Το τελικό τεστ. Οι ερωτήσεις που βρίσκονται στη διάθεση του καθενός στο σάιτ που έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση για λόγους διαφάνειας ή α.) δεν έχουν σχέση με τους σκοπούς της ένταξης – ενσωμάτωσης στην ολλανδική κοινωνία ή β.) ούτε οι ίδιοι οι Ολλανδοί να γνωρίζουν τη σωστή απάντηση ή γ.) δεν θα μπορούσε κανένας μας να γνωρίζει τη σωστή απάντηση λόγω ασάφειας στη διατύπωση.

Τα αποτελέσματα και οι ευθύνες

Ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω οι τελικοί επιτυχόντες (φιναλίστ!) έχουν μειωθεί στο ένα πέμπτο σε σχέση με την παλιά νομοθεσία ενώ η εισροή των ξένων παραμένει σταθερή. Από 25.000 οι επιτυχόντες έχουν πέσει στις 5.000. Θα περίμενε κανείς από μια κυβέρνηση με ευθιξία κάποιος να βγει μπροστά και αν όχι να παραδεχτεί την πλήρη αποτυχία, τουλάχιστον να ζητήσει συγνώμη. Αλλά αν κρίνουμε από την δήλωση του κυβερνητικού εκπρόσωπου μάλλον αυτό ήταν το σχέδιο εξαρχής: «Η αποτυχία δεν είναι της κυβέρνησης. Η υπευθυνότητα έχει ήδη δοθεί στους ξένους άρα είναι δικιά τους και η αποτυχία.» Ιδιοφυές! Σατυρική εκπομπή της ολλανδικής τηλεόρασης παραλληλίζει τη δήλωση με ένα ατύχημα με νεκρούς όπου ο οδηγός του λεωφορείου ήταν ένα παιδί. Και ποιος έδωσε το κλειδί του λεωφορείου στο παιδί; Εγώ, αλλά του είπα ότι αυτό είναι υπεύθυνο για ό,τι συμβεί…

Ναι σωστά το υποθέσατε το παράλογο δεν σταματά ούτε εδώ. Το κεντρώο κόμμα προ των επικείμενων εκλογών διαφωνεί και λέει ότι το σύστημα πρέπει να αλλάξει. Μόνο που ο πρόεδρος του κόμματος που κατεβαίνει στις εκλογές είναι ο ίδιος ο υπουργός που εφάρμοσε το καινούργιο σύστημα…

Δημοσιεύτηκε στον Τοίχο