ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Τα Αντικλείδια

Γ. Παυλόπουλος (1924-2008)



Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.
Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν
τίποτα και προσπερνούν. Όμως μερικοί
κάτι βλέπουν, το μάτι τους αρπάζει κάτι
και μαγεμένοι πηγαίνουν να μπουν.
Η πόρτα τότε κλείνει. Χτυπάνε μα κανείς
δεν τους ανοίγει. Ψάχνουν για το κλειδί.
Κανείς δεν ξέρει ποιος το έχει. Ακόμη
και τη ζωή τους κάποτε χαλάνε μάταια
γυρεύοντας το μυστικό να την ανοίξουν.
Φτιάχνουν αντικλείδια. Προσπαθούν.
Η πόρτα δεν ανοίγει πια. Δεν άνοιξε ποτέ
για όσους μπόρεσαν να ιδούν στο βάθος.
Ίσως τα ποιήματα που γράφτηκαν
από τότε που υπάρχει ο κόσμος
είναι μια ατέλειωτη αρμαθιά αντικλείδια
για ν' ανοίξουμε την πόρτα της Ποίησης.

Μα η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.

(Τα Αντικλείδια, 1988)
Γ. Παυλόπουλος

Ευχαριστώ την Πεταλούδα που μου το έστειλε σαν σχόλιο στο άλλο ιστολόγιο.
« PREV
NEXT »

2 σχόλια

  1. Tο έχω ακούσει το ποίημα αυτό σε μια ποιητική εκδήλωση και δεν το ξεχνώ ποτέ.
    Το βρίσκω εξαιρετικό..
    Καληνύχτα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Την καλημέρα μου Elena!
    Έχεις ασχοληθεί πολύ με την ποίηση απ' ότι καταλαβαίνω.
    Είναι πράγματι εξαιρετικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή