ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Κατάσταση πολιορκίας

Νάνος Βαλαωρίτης
 
Κατάσταση πολιορκίας
 
ΠΟΛΙΟΡΚΟΥΜΕΘΑ ΛΟΙΠΟΝ 
Πολιορκούμεθα από ποιον;
Από σένα κι από μένα απ’ τον τάδε και τον δείνα 
Πολιορκούμεθα στενά 
Από σύνορα, τελωνεία, ελέγχους διαβατηρίων, την Ιντερπόλ, τη στρατιωτική Αστυνομία, τα τανκς, τη ρητορεία, τη βλακεία, 
Απ’ τα παράσημα, τις στολές, τους εκφωνηθέντας λόγους 
Τις υποσχέσεις, τις ψευτιές, την κουτοπονηριά 
Τη δήθεν αγανάκτηση των ιθυνόντων, την υποκρισία 
Την τηλεόραση, τη ραδιοφωνία, τα σαπούνια, τ’ απορρυπαντικά 
Τις διαφημίσεις, τον τουρισμό, τα οργανωμένα ταξίδια, τις κρουαζιέρες 
Τις γκαζιέρες, τα ψυγεία, τις κατασκηνώσεις, τους προσκόπους, 
Τ’ άρθρα για την εκπαίδευση, την πολυκοσμία, τη σκόνη, τις ποιητικές συλλογές 
Την έλλειψη ύδατος, τα λιπάσματα, τα νεύρα, την κακή χώνεψη, τη φαλάκρα, 
Τους εφοπλιστές, το ποδόσφαιρο, τα λεωφορεία, την ακρίβεια, τις παθήσεις της σπονδυλικής στήλης,
τη γραφειοκρατία, την καθυστέρηση, τις διαβεβαιώσεις, 
Τις κριτικές, την εκκλησία, τα βασανιστήρια, τους καιροσκόπους, 
Την υποψία, τους κατατρεγμούς, το φόβο, τη θρασύτητα, τους διαγωνισμούς Καλλονής, 
την έλλειψη χρημάτων, την έλλειψη δικαιωμάτων, 
πολιορκούμεθα από τους βάναυσους 
Τους άναρθρους, από τις μαύρες σκέψεις μας. 
Από τον εαυτό μας
Κι απ’ ό,τι άλλο βάλει ο νους σας πολιορκούμεθα στενά.
« PREV
NEXT »

2 σχόλια

  1. Mήπως ταιριάζουν εδώ "Τα Τείχη" του Καβάφη;
    "Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
    μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

    Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
    Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

    διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
    A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

    Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
    Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω. "
    Αυτό το "ανεπαισθήτως" είναι η πιό απειλητική Λέξη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Ρεγγίνα,

    σίγουρα ταιριάζει και αυτό το πανέμορφο ποίημα του Καβάφη. Ωστόσο μου φαίνεται ότι βλέπω και μια μικρή διαφορά. Και στα δύο η μομφή πέφτει σε εμάς. Στον Καβάφη γιατί δεν το αντιληφθήκαμε όταν συνέβαινε αλλά στον Νάνο Βαλαωρίτη επειδή εμείς το προκαλούμε με ότι βάζουμε στο νου μας. Νομίζω ότι η τελευταία σου ανάρτηση για το "αν" και το "τότε" θέλει να πει περίπου το ίδιο πράγμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή