ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Ο χώρος όπου δεν υπάρχει τίποτα*




"Η φαντασία δεν είναι μια εμπειρική ή επίκτητη ιδιότητα της συνείδησης 
αλλά είναι η ολότητα της συνείδησης
την ώρα που συνειδητοποιεί την ελευθερία της."
- Σάρτρ

Τριάντα ακτίνες μοιράζονται στον άξονα του τροχού·
Η χρησιμότητα του κάρου
βρίσκεται στο χώρο όπου δεν υπάρχει τίποτα.

Πηλός πλάθεται για να φτιαχτεί ένα αγγείο
Η χρησιμότητα του αγγείου
βρίσκεται στο χώρο όπου δεν υπάρχει τίποτα.

Ένα δωμάτιο φτιάχνεται αποκόπτοντας πόρτες και παράθυρα
Η χρησιμότητα του δωματίου
βρίσκεται στο χώρο όπου δεν υπάρχει τίποτα.

Ως εκ τούτου, η χρησιμότητα των πραγμάτων 
βρίσκεται στο χώρο όπου δεν υπάρχει τίποτα.

* Από το βιβλίο του Λόγου και της Φύσης, Κεφάλαιο 11. (Λάο Τσε Τάο Τε Κινγκ)



Tao Te Ching: Chapter 11


Thirty spokes share a hub;
The usefulness of the cart
lies in the space where there is nothing.

Clay is kneaded into a vessel;
The usefulness of the vessel
lies in the space where there is nothing.

A room is created by cutting out doors and windows;
The usefulness of the room
lies in the space where there is nothing.

Therefore, the usefulness of things
lies in the space where there is nothing.


Για τον πίνακα: Shōrin-zu byōbu — left side of a diptych by Hasegawa Tōhaku
Ma () (αρνητικός χώρος/μη-χώρος): γιαπωνέζικη λέξη που μπορεί να μεταφραστεί σαν "κενό", "χώρος", "παύση" ή ο χώρος ανάμεσα σε δύο δομημένα μέρη.  Στα ιαπωνικά υπονοεί το διάστημα. Η έννοια του χώρου βιώνεται σταδιακά μέσω των διαστημάτων του χωρικού προσδιορισμού. Περιγράφεται καλύτερα ως τη συνείδηση ενός μέρους, όχι με την έννοια μιας κλειστής τρισδιάστατης οντότητας, αλλά μάλλον σαν την ταυτόχρονη επίγνωση της μορφής και της μη-μορφής που προκύπτει από την εντατικοποίηση της όρασης. Δεν είναι κάτι που δημιουργείται από σύνθεση στοιχείων· είναι αυτό που γίνεται στην φαντασία του ανθρώπου που έχει την εμπειρία αυτών των στοιχείων. Συνεπώς μπορεί να οριστεί ως τόπος  βιωματικός  που γίνεται κατανοητός με έμφαση στο διάστημα.  (από τη wikipedia)

Ma () is a Japanese word which can be roughly translated as "gap", "space", "pause" or "the space between two structural parts."[1][2][3][4] The spatial concept is experienced progressively through intervals of spatial designation. In Japanese, ma, the word for space, suggests interval. It is best described as a consciousness of place, not in the sense of an enclosed three-dimensional entity, but rather the simultaneous awareness of form and non-form deriving from an intensification of vision.
Ma is not something that is created by compositional elements; it is the thing that takes place in the imagination of the human who experiences these elements. Therefore ma can be defined as experiential place understood with emphasis on interval.[5]
 



« PREV
NEXT »

6 σχόλια

  1. Πως καταφέραμε και βρεθήκαμε έξω από το δωμάτιο;(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό αδελφέ, είναι κάτι άλλο· είναι η φαντασία της εξουσίας...

    Την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θέλετε μα μου πείτε ποια είναι η διαφορά του φαινομένου που περιγράψατε και της πλατωνικής «Ιδέας»;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δυστυχώς οι περιορισμένες γνώσεις μου με δυσκολεύουν στο να εντοπίσω ομοιότητες, πόσο μάλλον τη διαφορά που μου ζητάτε. Ίσως οι δικές γνώσεις ή έστω η ιδέα που σας ώθησε να κάνετε την ερώτηση μπορεί να μας διαφωτίσει λίγο παραπάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η φιλοσοφική ανάλυση που παρουσιάζει στον Φαίδωνα ο Πλάτωνας μας επιτρέπει να προσεγγίσουμε κάποιες άλλες οντότητες. Τις Ιδέες.
    Η γνώση που μας επιτρέπει να κάνουμε διάφορες κρίσεις για τα αισθητά δεν προέρχεται από τις αισθήσεις αλλά τη νόηση. Οι ιδέες είναι νοητές οντότητες, χωρίς να σημαίνει πως είναι κατασκευάσματά της. Ασφαλώς μου είναι δύσκολο να αναπτύξω την επιχειρηματολογία, άλλωστε η μελέτη των παραπάνω ξεκαθαρίζει τα πράγματα για εκείνον που ενδιαφέρεται.
    Οι ιδέες έχουν τη δική τους οντολογική υπόσταση, η οποία είναι ανεξάρτητη από την οντολογική υπόσταση της νόησης. Οι ιδέες είναι αιτίες των αισθητών. Όμως αγαπητέ ιπτάμενε μάλλον εγώ είμαι καλή στις ερωτήσεις, οι απαντήσεις λίγο με ενδιαφέρουν(οι δικές μου απαντήσεις), δεν μου αρέσει να δίνω απαντήσεις, αισθάνομαι σαν απολογούμαι για τις σκέψεις μου, οι οποίες δεν είναι καθόλου αξιόλογες. Η παραξενιά μου είναι να κάνω ανόητες ερωτήσεις. Σας «φορτώθηκα» με την ερώτηση για να ικανοποιήσω μέρος του δικού μου συλλογισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το κείμενο που δημοσίευσα μπορεί να διαβαστεί σε πολλά επίπεδα. Αν το κοιτάξουμε από την οπτική των ιδεών δεν νομίζω να αναφέρεται στις Ιδέες του Πλάτωνα. Στις ιδέες σαν κατασκεύασμα της νόησης όμως, ναι. Ένα ίσως αδύνατο παράδειγμα (δεν είμαι τόσο καλός με τα παραδείγματα) είναι ότι αν βλέπουμε ένα δοχείο σαν βάζο, τότε έχουμε ήδη μια ιδέα και η χρησιμοποίηση του θα είναι η "κοινή", δηλαδή για να βάλουμε λουλούδια. Όμως ο συγγραφέας μας ζητά να μην έχουμε ιδέες. Να είναι κενός ο χώρος της σκέψης για να μπορέσει έτσι να γεννηθεί το καινούργιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή