ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Σάββατο 7 Μαΐου 2016

Ο χαρούμενος φιλόσοφος

 


Ο «χαρούμενος φιλόσοφος» (The Gay Philosopher) είναι ένας πίνακας του Herny Major με πολύ μεγάλη φήμη στην Αμερική. Ο Ούγγρος ζωγράφος γεννημένος στη Βουδαπέστη το 1888, ξεκίνησε την καριέρα του σαν σκιτσογράφος. Όταν ακόμη φοιτούσε στην βασιλική ακαδημία της χώρας του κέρδιζε τα προς το ζην σκιτσάροντας για ολλανδικές εφημερίδες. Μετακομίζοντας στην Ολλανδία και χρησιμοποιώντας τις διασυνδέσεις του πέρασε στην Αγγλία όπου εργάστηκε ως γελοιογράφος στο Λονδίνο και στην εφημερίδα Daily Graphic. Σκιτσάρισε παγκόσμιας φήμης προσωπικότητες όπως τον Αϊνστάιν, την Σάρα Μπέρναρντ και τον Χάιλε Σελάσσιε. Η φήμη του απλώθηκε και τον έφερε στην Νέα Υόρκη. Εκεί με έναν πολύ καλό μισθό εργάστηκε για τις εφημερίδες του ομίλου Hearst. Το ταλέντο του ήταν στις σπουδές χαρακτήρων και έγινε ένας από τους πιο γνωστούς σκιτσογράφους - ανταποκριτές σε δίκες. Κάλυψε κυριολεκτικά όλες τις μεγάλες δίκες της Ν. Υόρκης τις δεκαετίες του 20 και του 30. Παράλληλα δούλευε στον ελεύθερο χρόνο του στις προσωπικές του συνθέσεις στην Provincetown, όπου είχε αγοράσει σπίτι. Εκεί δημιούργησε όλη την "οικογένεια" του χαρούμενου φιλοσόφου (γυναίκα, παιδί, μωρό) που όμως δεν είχαν την απήχηση που είχε ο ίδιος ο φιλόσοφος. Πέθανε το 1948. 

Παρατηρώντας τον πίνακα θα μπορούσαμε να υποθέσουμε, αν δεν γνωρίζαμε τον τίτλο του, ότι πρόκειται για έναν χωριάταρο ντυμένο για κάποιο πανηγύρι η ίσως έναν πιωμένο θαμώνα ενός μπαρ. Αξύριστος, μάγκας ή ακόμη και πρόστυχος, με ένα ανεκδιήγητο κόκκινο σακάκι και με ένα γελοίο μαύρο κορδονένιο παπιγιόν, με απεριποίητα μαλλιά να εξέχουν κάτω από ένα πολυφορεμένο παλιομοδίτικο καπέλο μάλλον μοιάζει περισσότερο με τον πατέρα όλων των αλητών. Γιατί λοιπόν αυτός ο πίνακας έχει τόσο μεγάλη απήχηση και γιατί έχει τον τίτλο «ο Χαρούμενος Φιλόσοφος»; 

Δύσκολες ερωτήσεις για να απαντηθούν αλλά θα κάνουμε μια προσπάθεια. Το ξέγνοιαστο χαμόγελο το οποίο φοράει στο τραχύ του μούτρο μοιάζει ότι δεν πρόκειται να σβήσει ποτέ και ίσως είναι ο σοβαρότερος λόγος. Βρίσκεται σχεδόν στα όρια της γκριμάτσας και μοιάζει να είναι αδιαπέραστο σε χτυπήματα της μοίρας, της τύχης, του έρωτα και της οινοποσίας. Μια έκφραση που αυτόματα αμφισβητεί το ανιαρό γνωστό θεώρημα του θανάτου και των φόρων καθώς και το αντίστροφό του για τον σκοπό της ζωής, δηλ. των 2 μέτρων κάτω από τη γη. Υπάρχει μια γερμανική παροιμία που ταιριάζει γάντι στην περιγραφή αυτού του χαμογελαστού τύπου: «Αυτό είναι το είδος του ανθρώπου με το οποίο θα ήθελα να κλέψω μαζί του άλογα.» Μπορεί να μοιάζει παράδοξο αλλά είναι πραγματικά ένα αυθεντικό κομπλιμέντο για την σιγουριά και την στοργή που μπορεί κάποιος να εμπνεύσει.
« PREV
NEXT »

Δεν υπάρχουν σχόλια

Δημοσίευση σχολίου