ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Ασφόδελοι



 W. Wordsworth (1770-1850)

Ασφόδελοι

Περιπλανήθηκα μοναχικός σαν ένα σύννεφο
Που αιωρείται ψηλά πάνω από λιβάδια και λόφους
Όταν ξαφνικά είδα έναν όχλο
Ένα πλήθος ασφόδελοι χορεύανε·
Κατά μήκος της λίμνης, κάτω από τα δέντρα,
Δέκα χιλιάδες χορεύανε στο αεράκι.

Τα κύματα δίπλα τους χορεύανε αλλά αυτοί
ξεπερνούσαν τα αφρώδη κύματα σε χαρά
Ένας ποιητής δεν θα μπορούσε παρά να ευθυμίσει
Με μια τέτοια γελαστή παρέα
Κοιτούσα και κοιτούσα αλλά λίγο σκέφτηκα
Τι θησαυρό το θέαμα μου είχε προσφέρει.

Γιατί συχνά όταν ξαπλώνω στον καναπέ μου
Κενός ή με συλλογιστική διάθεση
Αστράφτουν πάνω σ' αυτό το εσωτερικό μάτι
Που είναι η ευτυχία του να είσαι μόνος
Και τότε η καρδιά μου γεμίζει με ευτυχία
Και χορεύει με τους ασφόδελους. 


CCLIII. Daffodils

I wandered lonely as a cloud
That floats on high over vales and hills
When all at once I saw a crowd
A host of dancing daffodils;
Along the lake, beneath the trees,
Ten thousand dancing in the breeze.

The waves beside them danced but they
Outdid the sparkling waves in glee
A poet could not but be gay
In such a laughing company
I gazed and gazed but little thought
What wealth the show to me had brought.

For oft when on my couch I lie
In vacant or in pensive mood
They flash upon that inward eye
Which is the bliss of solitude
And then my heart with pleasure fills
And dances with the daffodils.


Κλεμμένο από εδώ

« PREV
NEXT »

14 σχόλια

  1. Καληπέρα και από εδώ,
    ευχαριστώ (ξανά) :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μαγική ποίηση που απαλύνει λιγάκι την παράνοια των ημερών

    καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα Silena,
    η παράνοια των ημερών βρίσκεται σε εμάς τους ίδιους ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ όμορφη η σελίδα σας συγχαρητήρια !!!
    Καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δέσποινα ευχαριστώ πολύ και καλό απόγευμα και σε σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εικόνες –συναισθήματα είναι η «πρώτη βοήθεια»
    καλή σας νύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα Αthinastra,
    μάλλον θα πρέπει να μου το εξηγήσεις το σχόλιο σου. Εκτός του ότι έχω δηλώσει πολλάκις αργόστροφος, και η φωτογραφία που διάλεξα για το ετερώνυμο μου νομίζω μιλάει από μόνη της... ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Απλά έλεγα πως η όραση δεν αρκεί...όλες οι αισθήσεις θα πρέπει να είναι «ετοιμοπόλεμες».

    Βλέπω για παράδειγμα ένα τοπίο, ας βάλουμε και ένα επίθετο, βλέπω ένα όμορφο τοπίο και πάλι δεν είναι αρκετό, έτσι δεν είναι;

    Ο δημιουργός προσπάθησε με τη γραφή του οι εικόνες να ξυπνούν όλες τις αισθήσεις. Όταν συμβαίνει αυτό είναι επιτυχία και σίγουρα μπορεί να βοηθήσει τον αναγνώστη να αντιμετωπίσει τα προβληματά του.Ας είναι…καλό σας απογευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Όπως λες και στο σχόλιο σου οι λέξεις δεν επαρκούν για να περιγράψουν πάρα πολλά πράγματα. Αν μου επιτρέπεις θα συμπλήρωνα στο επεξηγηματικό σου σχόλιο ότι χρειάζεται και κάτι παραπάνω από όλες τις αισθήσεις. Χρειάζεται συν-αίσθηση.
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. H ιστοσελίδα σου είναι μια όαση. Σ'ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλημέρα Γιώργο,
    ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αλλά η σελίδα δεν είναι τίποτα άλλο από συγκέντρωση ποιημάτων που έρχονται στο δρόμο μου.
    Καλή δύναμη στη δική σου προσπάθεια και να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. H ζωή συνήθως είναι μια επανάληψη συνθειών και εικόνων μέσα σε διαφοετικές στιγμές. Μέχρι που συναντάς κάτι σαν κι αυτό, όπως συναντάς στη ζωή σου ένα διαφορετικό άνθρωπο.Και σταματάς και σκέφτεσαι πως πρέπει να προυπήρξε πόνος, μετά κατανόηση του πόνου, κατανόηση του κόσμου, επιλογή όσων αξίζουν.Η αφοσίωση έρχεται στη συνέχεια και επιμονή ακολούθως. Αν όμως δεν υπήρχε ευασθησία, γούστο και γνώση, ο πόνος θα παρέμενε προσωπικός, ενώ τώρα έχει τη μορφή δημόσιας προσφοράς γι'αυτό σ'ευχαριστώ Ιπτάμενε Ολλανδέ. Πριν 20 χρόνια είχα γνωρίαει έναν τυφλό που με νικούσε στο σκάκι. Είπα, γνώρισα επιτελούς κάτι που αξίζει. Τώρα αυτό το λέω για σένα και τα δημιουργήματα σου. Για πολλούς ο Μπουκόφσκι δεν θα υπήρχε αν δεν τον ανέβαζες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλησπέρα Γιώργο,
    τώρα με έκανες να κοκκινίσω...
    θα συμφωνήσω πολύ με την ευαισθησία που αναφέρεις την οποία και θεωρώ μέγιστο αγαθό για έναν ποιοτικό άνθρωπο.

    Έγραψα σ' ένα σχόλιο λίγο πιο πάνω ότι χρειάζεται συν-αίσθηση για την κατανόηση. Για να συναισθανθείς όμως απαιτείται να έχεις ζήσει. Πόσο δίκιο είχε ο Φρόιντ όταν έλεγε: "Όπου κι αν πάω βρίσκω ότι κάποιος ποιητής είχε φτάσει εκεί πριν από μένα."

    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή