Writen by
Iptamenos Ollandos
11:12 π.μ.
-
0
Comments
Η Ολυμπία είναι ένας πίνακας του Edouard Manet, που πήρε μέρος για πρώτη φορά στην έκθεση του Παρισιού το 1865. Απεικονίζει μια λευκή γυναίκα ξαπλωμένη στο κρεββάτι όπου της παρουσιάζεται μια ανθοδέσμη από μια μαύρη υπηρέτρια. Το μοντέλο ήταν η Victorine Meurent, που αργότερα έγινε και η ίδια ζωγράφος. Το βλέμμα της που έρχεται αντιμέτωπο με το δικό μας προκάλεσε σοκ και θαυμασμό στην συντηρητική κοινωνία της εποχής λόγω και των πολλών λεπτομερειών που συνηγορούν στο γεγονός ότι απεικόνιζε μια πόρνη. Ο πίνακας αγοράστηκε με προτροπή του Claude Manet από την γαλλική κυβέρνηση το 1890 και σήμερα εκτίθεται στο μουσείο του d'Orsay στο Παρίσι.
Αυτό που σόκαρε το κοινό της εποχής δεν ήταν το γυμνό, αφού είχαν προηγηθεί αιώνες πριν πίνακες με παρόμοιο θέαμα. Ήταν η ματιά της που έρχεται αντιμέτωπο με αυτό του παρατηρητή και οι διάφορες λεπτομέρειες που συνηγορούσαν στο ότι αυτή η γυμνή κοπέλα ήταν μια κοινή πόρνη. Όπως για παράδειγμα το λουλούδι στα μαλλιά της, το βραχιόλι, τα μαργαριταρένια σκουλαρίκια και το πανάκριβο ανατολίτικο σάλι πάνω στο οποίο ξαπλώνει: σημάδια πλούτου και φιληδονίας. Η μαύρη κορδέλα στο λαιμό σε πλήρη αντίθεση με το λευκό της δέρμα και η παραπεταμένη παντόφλα υπογραμμίζουν αυτήν την αισθησιακή ατμόσφαιρα. Εξάλλου το όνομα Ολυμπία ήταν εκείνη την εποχή ένα όνομα το οποίο ήταν στενά συνδεδεμένο με τις πόρνες του Παρισιού.
Ο πίνακας δημιουργήθηκε σύμφωνα με τα πρότυπα του Titian στον πίνακα Η Αφροδίτη του Urbino (1538). Όμως ενώ στον Titian το αριστερό χέρι της Αφροδίτης μοιάζει να ξελογιάζει, αυτό της Ολυμπίας μοιάζει να θέτει φραγμούς. Έχει ερμηνευτεί ως σύμβολο στην σεξουαλική της ανεξαρτησία από τους άνδρες και το ρόλο της ως πόρνη, που επιτρέπει περιορισμένη πρόσβαση στα θέλγητρά της με αντάλλαγμα την πληρωμή. Άλλη διαφορά είναι η αντικατάσταση του σκύλου του Titian (σύμβολο πιστότητας) με μια μαύρη γάτα, που παραδοσιακά συμβόλιζε την πορνεία.
Η Ολυμπία αγνοεί επιδεικτικά την ανθοδέσμη που της παρουσιάζει η υπηρέτρια, ένα πιθανό δώρο πελάτη ενώ η γυμνότητά της επιδεικνύεται σε όλο της το μεγαλείο μέσω του δυνατού φωτισμού κάνοντάς την να μοιάζει πολύ αληθινή. Είναι αρκετά λεπτή σε σχέση με τα πρότυπα της εποχής, ενώ το όχι ακόμα εντελώς ανεπτυγμένο σώμα της παραπέμπει περισσότερο σε κορίτσι και όχι σε γυναίκα.
Οι συντηρητικοί της εποχής καταδίκασαν το έργο ως «ανήθικο» και «χυδαίο». Ένας δημοσιογράφος της εποχής έγραψε ότι «ο καμβάς δεν καταστράφηκε μόνο και μόνο λόγω των προφυλάξεων που είχε πάρει η διοίκηση της έκθεσης». Ακόμη και ο Emil Zola δεν είχε κολακευτικά λόγια για το έργο, παρ' όλα αυτά αναγνώρισε την ειλικρίνεια του ζωγράφου: «Όταν οι καλλιτέχνες μάς δίνουν Αφροδίτες, διορθώνουν τη φύση, ψεύδονται. Ο Ε. Manet αναρωτήθηκε γιατί να πω ψέμματα και να μην πω την αλήθεια; μας σύστησε την Ολυμπία, αυτό το κορίτσι της εποχής μας, το οποίο συναντούμε στα πεζοδρόμια μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου